Jam jest dudka Jezusa małego (tekst kolędy)

Pieśń znajduje się w kancjonale z 1705 r., odpisanym później w 1754r. przez Annę Kiernicką ze Zgromadzenia S.S. Benedyktynek. Tekst, różniący się niektórymi zwrotkami, podajemy za źródłem z 1809 - "Kolęda...". Powszechnie dziś znana melodia jest nieco zmieniona w stosunku do wersji wyżej wymienionego kancjonału, identyczna z zapisem M. Mioduszewskiego "Pastorałki i Kolędy" 1834r.

Jam jest dudka Jezusa małego,
Będę mu grać z serca uprzejmego.
Graj, dudka, graj, graj panu, graj

Zagram Panu w kozłowe dudeczki,
Dla Jezusa i dla Panieneczki.
Graj, dudka...

Na piszczałce i na multaneczkach,
Na bandurze, ba, i na skrzypeczkach.
Graj, dudka...

Na fujarce, na głośnym cymbale,
na organkach, na starym regale.
Graj, dudka...

W szałamaje i w klawicymbały,
Aż Panięciu będą nóżki drgały.
Graj, dudka...

Już ci Panna miło nadsłuchuje,
Stary Józef rześko podskakuje.
Graj, dudka...

Póki tylko w ciele moim siły,
Pótyć będę grać, mój Jezu miły.
Graj, dudka...

(przeczytano 14 410 razy)